[open] Let's hear it for the… Nope

Registratiedatum : 30-06-15

Het leek wel alsof hij haar antwoord appreciërende, wat een vreemd soort gevoel van voldoening gaf. Ze trok haar ene wenkbrauw op toen hij het uitverkoren-praatje begon te maken. Het was een...aparte conclusie, ze moest haar best doen om niet te denken dat het nogal narcistisch was. Ze hoopte dat ze het woord narcistisch in de juiste context had geplaatst. Zie dat ze het gebruikte en dan fout was, het zou heel gênant zijn. 'En dat ik hier misschien nodig ben om iedereen even duidelijk te maken dat we nog niet goed genoeg zijn' het kleine meisje maakte een zoemend hmm-geluid om aan te tonen dat ze erover nadacht. 'Dus, als we heel hard ons best doen om in ik-weet-niet-wat', ze maakte een beweging met haar armen door de lucht om duidelijk aan te tonen dat het vanalles kon zijn. 'Goed te zijn, dan mogen we hier weg?' daar was ze nog lang niet opgekomen. Het was een nieuw bedenkseltje. Ze kon er over nadenken, veel anders kon ze niet echt doen.

Registratiedatum : 13-04-15

De ander probeerde zijn standpunt uit te leggen, en het deed Lester grinniken. Dat was niet zozeer zijn punt geweest, maar sure zo kon je zien. Het grinniken stopte echter al snel om zijn handen eens tegen elkaar te leggen en eroverheen naar het meisje te kijken. "Misschien, misschien niet," Antwoordde hij kort, en haalde zijn schouders op waarna hij vloeiend opstond. Tijd om eens weer te bewegen, het liefst naar een plek waar geen mensen waren. Wel stak hij zijn hand uit naar het meisje op de grond om haar te helpen opstaan, want eens een gentleman, altijd een gentleman.

Registratiedatum : 30-06-15

Zijn gegrinnik vloog over het gras. Rosaline probeerde niet gekwetst te zijn, ze wist immers niet waarom hij lachte. Misschien vond ze het daarom wel zo vreemd. Nuja, ze had hem alleszins doen lachen, dat was toch iets. 'Misschien, misschien niet,' was het allesomvattende antwoord. Rosaline dacht er even over na, maar het was nu eenmaal een állesomvattentd antwoord. Ze wachtte een tel voor ze zijn hand aannam; ze had niet helemaal door waarvoor het was. Hij voelde ruw en zacht tegelijk aan. Hij had warme, grote handen die, gelukkig, niet plakkerig waren. Ze trok zich op en zette direct een paar stappen naar achter. 'Bedankt' zei ze, niet echt wetend waarom.

Registratiedatum : 13-04-15

Ze nam na even wachten zijn hand aan, en zette meteen stappen van hem weg. Hij kon er niet boos om worden, want hoe goed kende ze hem nu precies? Juist, niet. Ze kenden elkaar hier allemaal niet, maar ze deden hun best, ze deden het met wat ze hadden. Niets. En naar zijn idee, deden ze het nog best goed. Ook zonder hem.
Hij knikte nog eens naar het meisje, en paradeerde toen zonder doel weg, want waar moest hij heen? Ze waren opgesloten, en doei zeggen was eigenlijk nutteloos, maar toch, macht der gewoonte.

PROFIEL RPG SHEET

» There's a ghost in a box, hear it banging out the deck [OPEN]
» first... lets eat
» Drunk... NOPE
» [OPEN] Something to do?
» That's my name [&open]

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

[open] Let's hear it for the… Nope