Met handen vol bloemen en een brede glimlach op haar gezicht stapte Ivy terug naar het gebouwtje. Dit was een geweldig plan. Een fantastisch plan. Iedereen moest hier wel blij van worden. Want wie hield er nu niet van bloemen? Goed, mensen met hooikoorts, misschien, maar voor zo ver zij wist waren die hier niet. Ze had er in ieder geval nog nooit iemand over gehoord. Ze neuriede vrolijk een deuntje dat ze een tijdje geleden had bedacht. Ja, ook hier waren best mooie dingen te vinden, al geloofde misschien niet iedereen het. Het had haar heel wat tijd gekost om te bloemen te verzamelen. Er groeiden er niet heel veel en uit ieder groepje bloemen dát ze tegenkwam wilde ze er niet meer dan twee plukken, omdat ze niet het hele bos kaal wilde plukken. Het was echter een mooie verzameling bloemen geworden, al kende ze van het grootste deel de naam niet. Boterbloemen en robertskruid die kende ze. Binnen dummpte ze de bloemen op de krakkemikkige tafel, waarna ze eerst aan een flinke schoonmaak begon. Met haar handen veegde ze stof van de tafel en vensterbanken. Met een enigszins schoon stuk stof veegde ze de ergste smerigheid van de ruitjes. Tot slot greep ze de takkenbezem die ze alweer een paar weken geleden met veel pijn en moeite in elkaar had geknutseld, en veegde de vloer aan. Daarna keerde ze terug naar de tafel, waar ze groepjes bloemen bij elkaar zocht en ze met lange, speciaal uitgezochte grassprieten bij elkaar bond. Die bosjes verspreidde ze door het hele gebouw. Ze liep even rond, zoekend naar een plek om het laatste bosje op te hangen, en ontdekte toen aan de buitenkant van het gebouw een spijker die een beetje uitstak. Daar bond ze hem aan vast. Met haar handen in haar zij keek ze naar het resultaat. Prachtig. Ze was erg tevreden met haar werk. Ze had gemerkt dat Tenement Hall eigenlijk maar een ongezellige, donkere, licht schimmelende plek was. Maar dit was wel hun huis! Iedereen zou zich beter voelen als de plek waar ze sliepen mooier zou zijn. Ze was er zeker van dat het de sfeer die binnen hing zou verbeteren. Maar ze was nog niet klaar. Het belangrijkste moest nog komen. Het enige dat ze nog nodig had was iets waar ze letters in kon krassen, misschien een stukje hout of boombast. Ze stapte weer naar buiten en deinsde terug toen ze bijna tegen iemand aanliep.
- Eerste post Whitney
Whitney
PROFIEL
Tag : Hakuna Matata
Aantal berichten : 31
Registratiedatum : 14-10-15
RPG SHEET
Character sheet Age: 19 Job: Relationship:
Onderwerp: Re: Redecorating wo maa 02 2016, 22:00
Sinds dat accident met die wormen die uit zijn wortel kwamen gekropen, had de jongen geen wortel meer aangeraakt. Hij had zelfs geweigerd om er uit de grond te halen uit schrik dat er weer van die afschuwelijke beesten omhoog zouden kruipen en hem zouden proberen te laten stikken. Hij was er zeker van dat dat de bedoeling was geweest, ervoor zorgde dat hij zou stikken. Een heuse moordaanslag alsof het al niet erg genoeg was dat ze hier zaten opgesloten. Ze zaten hier opgesloten en ze hadden geen idee waarom. Als ze nu eens hun geheugen hadden mogen houden, hadden ze misschien geweten waarom, maar zelfs dat was hun niet gegund. Een zucht verliet zijn lippen terwijl hij de fazant wat steviger vastpakte en zich een weg naar de Tenement Hall baande. Nee, hij deed meestal geen moeite om voor eten te zorgen. De andere mensen die hier rondiepen waren daar gewoon veel beter in dan hem of ze maakten zich gewoon erg graag belachelijk. Deze keer had hij echter geluk gehad. Whitney had wat eerder een paar grotere stenen verzameld om ermee op de bomen te gooien. Hij moest zo nu en dan gewoon zijn frustratie kwijt en met dingen gooien hielp wel. Hij had niet eens gezien dat er een verloren fazant rondscharrelde. Pas toen deze levenloos ter aarde was gevallen nadat een van de stenen hem op zijn hoofd had geraakt, had de jongen hem opgemerkt. Een van zijn zeldzame glimlachjes was op zijn gezicht verschenen op het moment dat hij het beest van de grond had gepakt.
Whitney wilde net naar binnenlopen met zijn aanwinst, maar hij werd tegengehouden door een blond persoon dat al naar buiten gelopen kwam. Goed dat ze op tijd gezien had dat hij voor haar stond en nog een stap achteruit kon zetten. Zelf had hij zich ook al schrap gezet om aan de kant te gaan moest ze niet op tijd hebben kunnen stoppen. ”Ivy.” Zijn rechtermondhoek trok een klein stukje omhoog terwijl hij zijn donkere ogen op de blondine voor hem richtte. ”Jij weet wel iets over het villen van vogels, toch? Ik zou niet weten hoe ik eraan moet beginnen.” Zijn stem klonk zoet terwijl hij de fazant een beetje optilde zodat Ivy het beest zou kunnen zien. Hij had werkelijk geen idee wat te doen en hij hoopte vurig dat de ander er wel iets mee kon.
Ivy
PROFIEL
Aantal berichten : 43
Registratiedatum : 08-11-15
RPG SHEET
Character sheet Age: 20 Job: Relationship:
Onderwerp: Re: Redecorating do maa 03 2016, 17:48
Ivy glimlachte breed naar Whitney, blij verrast hem te zien en nóg blijer verrast om te zien wat hij bij zich had. "Whitney, een fazant, wat goed!" riep ze enthousiast. Daar konden ze met een hele groep van eten! En dat terwijl Whitney bijna nooit met eten terugkwam! ”Jij weet wel iets over het villen van vogels, toch? Ik zou niet weten hoe ik eraan moet beginnen”, zei de jongen. Uiteraard. Whitney was niet de meest nuttige persoon als het ging om voedselverzameling of -verwerking. Ze knikte geestdriftig. "Zeker, vogels villen kan ik wel, al is het plukken altijd weer een flinke klus", zei ze. Kijkend naar de vogel werd haar glimlach nog iets breder. Wat een prachtig beest was het toch. "Ook altijd handig om veren te hebben, voor pijlen. Oh, en van die staartveren kan ik misschien ook wel iets moois maken." Een mooi versiersel voor in het huis, of een mooie haarband met veren, of- ah, zo veel mogelijkheden! Over mooie dingen gesproken... "Als ik die fazant verder regel, kun jij dan misschien ergens een stuk hout of bast vinden, iets waar ik tekst in kan krassen? Trouwens, hoe vind je de bloemen?" vroeg ze verwachtingsvol, gebarend naar het bosje dat ze aan de losse spijker had gehangen.
